Outros virán que bó te farán

Mira ti por onde , a min todo este follón que teñen montado dentro do PP vai acabar por conseguir que ata Mariano me resulte simpático. E é que está o home collendo por fin algo de alento, e parece que lle deu –xa era hora- por dicir catro cousas con contundencia e sin medias tintas. Así dixo o sábado en Alicante, con absoluta rotundidade que él daba a cara, en clara alusión as maniobras de Espe na sombra. E tamén con contundencia fixo unha clara defensa do Estado Social, mostrándose con orgullo máis socialdemócrata do que o foi nunca. “Creo en la libertad, pero también en la igualdad de derechos y de oportunidades, en que el Estado tiene que ayudar a los que nos les va tan bien”, dixo, e a min casi me saltan as bágoas, vendo a este novo Mariano convidando á querida Espe de antaño a abandonar o barco cun “si alguien quiere irse al partido liberal , que se vaya”.
Abandonado por El Mundo e relegado á segunda clase pola Cope, aparece como o rostro amable do partido, esa marioneta desprendida xa dos fíos que o manipulaban, voando libre, cunha Soraya aplicada que cabalga ao seu lado. Fala de Estado social e non parece o Rajoy que ven de perder as eleccións cun discurso rancio e desgastado. O caso é que temos os dous extremos no PP , o ultraliberal, liderado por unha Aguirre que non acaba de poñer toda a carne no asador, e o socialdemócrata –palabra que parece redescubriu o PP- cun Mariano ao frente, libre e cómodo na súa redescuberta ideoloxía. Dixo Espe que o que ela prentedia era un debate de ideas, pero máis alá das ideas, está o enfrontamento entre os que se disputan o liderazgo do partido, unha guerra aberta, na que, ainda que non vaia conmigo, eu desexo que finalmente se estableza un claro vencedor: Mariano.