06 mayo, 2008

Nostalxias do SEDA





Este ano non tivemos a sorte de contar en Fexdega co SEDA. O motivo foi o gran fiasco que resultou ser o ano pasado, e é que xa se sabe, aquí todo pola pasta, e si non se gañan cartos, o soño desvanecese. E mira que me deu pena, eu que tan ben o pasara no 2006. A realidade é que o ano pasado xa non foi o mesmo, polo menos non para min. O primeiro ano estiven alí dende as seis da tarde ata o peche e non tiven nin tempo a ir ao wc. Estiven máis tempo nos escenarios que no sitio que como usuaria me correspondía. Pero a verdade é que as miñas sensacións foron máis pura adrenalina polos meneos que me deron os bailaríns, que pola erótica dos números de baile. Voei polos aires máis dunha vez ,e mesmo algúns pensaron que estaba planeado.

O ano pasado, non sei si porque eu non tiña o mesmo espíritu festivo e non tiña o corpo para a farándula, ou porque non conseguiron motivarme da mesma maneira, pero sexa polo que fose , non foi o mesmo. En fin, que este ano quedamos todos sin festival erótico, e a verdade é que é unha mágoa, porque o que pretendía ser un espectáculo con continuidade que lle dese a Vilagarcía certa modernidade, quedouse nunha festa anecdótica na que tan só se puido botar un baile. E iso que o comportamento dos pontevedreses ante tal evento foi exemplar, contrariamente ao que cabía esperar.

No Seda non vin nada do outro mundo, pero seguramente moitos viron o nunca viron, e mesmo disfrutaron do nunca disfrutado. O máis impactante foi aquel casting de actores porno no que a última proba consistía en follar en directo coa presentadora, mentres o público, como si dun espectáculo circense romano xaleaba ao tipiño para que rematase a faena con éxito. Ao final conseguiuno ( flipante a súa concentración ) e todos aplaudimos. Por suposto, pasou o casting.

Pero eu quédome sen dúbida coa presenza marabillosa de Lena Gasol no 2006, á que tiven a sorte de coñecer e compartir un piscolabis con ela na cafetería do recinto, e cos seus espectaculares números. O ano pasado tivemos que conformarnos con Evita de Luna e o negrazo da foto, (eu paso de negrazos musculados, pero para gustos) . A Evita hai que recoñecerlle que é moita muller en tan pouquiño corpo, que mira que é baixiña a condenada, para que logo digan que para vivir do corpo hai que ter altura...

En fin, nostalxias do SEDA. Que non sei a que ven esto agora, quizais a que lembrei un artigo dalgún que falaba duha cola de tipiños que daba a volta a Fexdega agardando por unha mamada, e unha cousa levoume á outra...



1 comentario:

bor dijo...

Título de la foto: ENTRE LAS PIERNAS