Esta noite –permitídeme que me poña pesadiña- actúa Gustavo Almeida no pub Mulligan´s de Pontevedra, as 21 horas. Sospeito eu que estará acompañado do seu irmán Rodrigo ,que tamén canta, e pode que incluso o invite a cantar con él ou mesmo lle ceda o protagonismo do micrófono por uns minutos. Aos que vos gusta Gustavo, e aos que non vos gusta tanto, non deberiades perder a oportunidade de ir esta noite ainda que só sexa pola posibilidade de ver a Rodrigo sobre o escenario. Eu a Rodrigo coñecino fai uns anos, recén chegada a esta cidade, deixouse caer pola miña oficina e despois tivemos ocasión de intimar un pouco máis. El mesmo me contou un día tomando un café no Galicia Palas que se presentara ao primeiro casting de OT, pero que lle dixeran que non o podían seleccionar porque era extranxeiro ( por entonces a televisión non pretendía ser un escaparate ao mundo da nosa modernidade). Chegou do Brasil , ao igual que Gustavo, para xogar ao fútbol, pero o deles é a música, lévano no sangue, pois son fillos os dous dunha famosa cantante brasileira, á que tamén tiven a sorte de coñecer nunha das súas visitas á Pontevedra. Pronto se marchou Rodrigo de Poio a Río de Janeiro, e perdinlle a pista, sin embargo, cousas do destino acabei convertíndome en superfan do seu irmán Gustavo. Sin embargo non esquezo que si coñecín a Gustavo foi por Rodrigo, e si o empecei a seguir de concerto en concerto, foi nun primeiro momento porque contaba coa posibilidade de que alí onde estaba actuando Gustavo ,podía tamén aparecer Rodrigo para deleitarnos cunha canción.
Por aquel entón, lembro que foi cando o desastre do Prestige, levaba o brasileiro o pelo longo e rizado, unha melena preciosa que o facía , si cabe, máis atractivo, e que cando se subía ao escenario enchíao dunha enerxía especial. Tivemos un “algo” que non deu para moito, pero eu era noviña e todavía me poñía tonta con estas cousas , era guapo e cantaba ben, o condenado, e tiña milleiros de mozas detrás, a un e ao outro lado do charco ,suspirando por él.
Choveu moito dende aquela, e agora xa non luce melena nin eu rezumo tanta estupidez. Atopeimo o sábado pola noite nun pub, e quedeime petrificada polo encontro. Hoxe teño a esperanza de atopalo, xunto con Gustavo , no Mulligan´s e poder disfrutar da súa voz en directo.
Por aquel entón, lembro que foi cando o desastre do Prestige, levaba o brasileiro o pelo longo e rizado, unha melena preciosa que o facía , si cabe, máis atractivo, e que cando se subía ao escenario enchíao dunha enerxía especial. Tivemos un “algo” que non deu para moito, pero eu era noviña e todavía me poñía tonta con estas cousas , era guapo e cantaba ben, o condenado, e tiña milleiros de mozas detrás, a un e ao outro lado do charco ,suspirando por él.
Choveu moito dende aquela, e agora xa non luce melena nin eu rezumo tanta estupidez. Atopeimo o sábado pola noite nun pub, e quedeime petrificada polo encontro. Hoxe teño a esperanza de atopalo, xunto con Gustavo , no Mulligan´s e poder disfrutar da súa voz en directo.
No hay comentarios:
Publicar un comentario