Ultimamente non leo os xornais, por eso da crise. Son unha persoa depresiva e a caída da bolsa, os debates sobre os orzamentos, as mulleres que morren nas mans dos homes que as querían (ata que a morte nos separe, amén) as inundacións e mesmo o cambio climatico coas dúbidas de Aznar incluidas, deprímeme moito máis. Así que decidín ser un habitante do planeta que carece de información, que non sabe cómo vai a nosa economía nin cantos inocentes deixan a súa vida nas estradas. Sin embargo hai días nos que o café da mañá non ven con compaña engadida, que hai que ver a tele do bar (joder, hoxe tiñan o debate matutino sobre Gran Hermano) ou coller un xornal nas mans e facer o que toca: ver como está o mundo.

Collín a Voz, e na páxina 28 atopeime con sociedade: Atopouse un fósil de dinosaurio antepasado das actuais aves; os grupos trivais ante a perda das súas terras aumentan as súas tasas de adición e suicidio; quitaronlle un ril a unha muller pola vaxina; os fisioterapeutas van levar unha placa co seu número de colexiado para loitar contra os falsos títulos...Sin comentarios.



Logo dou unha volta polo resto, e non deixo de sorprenderme: A Zp non lle deixan ir cos do G-20 a falar da crise; hai lobos en Mazaricos que descuartizan unha vaca; maquillar a Palin custa 150.000 dólares;Ballesteros empeora...Menos mal que no medio de tanta negrura aparece un pouco de azul, para salvarnos do mundo no que vivimos, para salvarnos da crise , das elección de EEUU, do tempo que cambia constantemente ainda que Aznar non queira velo...Para salvarnos deste día no que eu -lembrando outro artigo- quixera sentarme no colo dun destes bichiños azuis, e soñar con outros mundos posibles, con outra felicidade.