Ponte de Agosto

Rematou a ponte de agosto, por fin. E que se pode facer nunha ponte de tres días cando a climatoloxía adversa impide disfrutar das praias e o terraceo, pois ben sinxelo si nos damos conta de que nestas datas cada esquina de Galicia celebra as súas festas parroquiais. En Pontevedra remataron as Peregrinas, ás que eu despedín xa o xoves pola noite na compaña de bos amigos. Pero unha fin de semana tan longa da para moito, e coa resaca ás costas o venres pola noite estiven no pregón das festas de Soutelo de Montes. Subido nun palco de 600 euros, baixo unha carpa de 1000 ( as festas de Soutelo non teñen prezo) –según datos proporcionados pola comisión de festas- Pedro Alonso, o padre Casares da TVG, falou dos seus recordos de infancia na terra de Montes, con aire nostalxico e poñendo énfasis en como a infacia marca de maneira irremediable a clase de persoa que imos ser no futuro. Destacou a dureza desa terra, o difícil que era sair alí adiante, polo clima, e da fortaleza das suas xentes, traballadoras e orgullosas de levar polo mundo o sinal inconfundible de pertencer á terra de Soutelo de Montes. E tivo un recordo especial para o gaiteiro Avelino Cachafeiro e para o fotógrafo Virxilio Vieitez , ambos nados en Soutelo.

Tiven a sorte de estar en Soutelo con boas amigas, disfrutando dunha churrascada no seu punto, coa música de fondo dos músicos de alí, entre eles ao acordeón Jose Doval, e de coñecer ao propio Pedro Alonso, que non daba feito de tanto veciño que se achegaba a el para facerse unha foto con el , ou pedirlle un autógrafo ou mesmo intercambiar con el unhas verbas.
A presidenta da comisión, Susana Pérez, estaba pletórica, mochila ás costas - tal cual Pocholo- e síntomas claros de ledicia, non deixou de bailar nin un só instante, depois da churrasada, claro. Porque hai que ver como currou a comisión de festas de Soutelo, uns atendendo a carne nas brasas, e outros carretando as fontes de churrasco e distribuíndoas entre todos os que alí acudimos a pasar unha tarde inesquecible.

Pero non todo pode ser troula nocturna, porque en Portonovo o sábado pola noite había programa doble: musical Jesucristo superestar e Cabaret, e a actuación de Manolo Escobar. Desgraciadamente non puiden disfrutar nin dunha cousa nin doutra, pero lin no xornal que o musical poderá verse tamén en Marín o vindeiro día 20 de agosto, ás 22 horas na Alameda, e ahí terei outra oportunidade.
En Pontevedra a fin de festa tivo inauguración de estatua, homenaxe a Alexandre Bóveda, ao lado do Casino Mercatil, con moito rollito nacionalista e impecable discurso do alcalde Lores. Ofrenda floral a Bóveda e aplausos. Na plaza da Ferrería o último concerto das festas, Luar na Lubre, abría o camiño da fin de festa, que se despedían un ano máis entre fogos e luminarias.

Na TVE as olimpiadas continuaron toda a fin de semana facendo alarde de comentarios nacionalistas, como si cada triunfo dun español fose unha proeza inigualable, e eu , por casualidades inexplicables, e pese ás poucas horas diurnas que permanecín desperta, non me perdín ningún acontecemento olímpico salientable. Así vin a Nadal no partido que lle deu opción a medalla de ouro, vin ás tenistas españolas perder o ouro e celebrar a prata, vin aos yankis comerse a España en baloncesto, cun resultado casi desonhoroso para os nosos deportistas, e vin –tres veces- como o jamaicano Usain Bolt se convertía no home máis rápido do mundo, cun record mundial que se escribe en cifras, 9.69 segundos.

Por suposto entereime da presenza de Letizia en Pekín, e do seu incidente cun xornalista que lle devolveu a pregunta de para que medio de traballaba. Pobre Leti, ela que é princesa e polo mundo nin lles soa o seu careto.

E no medio de tanta marabunta, pois un dato estadístico, nove de cada dez cocainómanos son bisexuais. O dato procede da observación empírica levada a cabo por catro pares de ollos durante catro noites de troula, a partir das cinco da madrugada. Por suposto é contrastable e non asumo a posible falla de fiabilidade do dato.

Nos xornáis nada novo, tan só unha retahíla de titulares facendo referencia a miles de festas por toda a xeografía, un cuadro gráfico de todo o que nos perdimos: a festa da auga en Vilagarcía, festas en Combarro, en Caldas en Cambados…son tan só algúns exemplos que o Diario de Pontevedra desgranou en imaxes e anecdotas de todo tipo.

E con isto e un bizcoito…o que se soe dicir.

E para os que me len a miúdo, quero agradecervos que coa vosa presenza e o voso testemuño fotográfico facedes que este blog sexa posible.

Graciñas, amiguitas/os por estes diítas , e por facer que as horitas se pasen volandito.