04 diciembre, 2010

ESTADO DE ALARMA

Sábado , 4 de decembro de 2010, o Goberno decreta o Estado de Alarma, por primeira vez na historia da democracia , polo caos xenerado coa folga salvaxe e ilegal dos controladores aéreos.
O episodio fatídico que desencadeou o decreto do Estado de Alarma despois da reunión extraordinaria do Consexo de Ministros,comezaba cunha folga salvaxe onte ás cinco da tarde aproximadamente, cando os controladores aereos abandoaban os seus postos de traballo alegando malestar físico. O caos que se xeneralizou no país polo peche do espazo aéreo español trátase dun caos sin precedentes que levou ao Goberno á toma de decisións drásticas, non empregadas antes na democracia. Primeiro foi a militarización dos aeropuertos mediante decreto de urxencia publicado no BOE onte día 3 de decembro ás 21:30 horas. Posteriormente, e advertidos os controladores das súas obrigas, ante a persistencia na súa actitude e xa que non se puido restablecer a normalidade, o goberno decreta -por primeira vez dende que se publicou a Constitución- o Estado de Alarma.
***
Teño unha amiga tirada no aeroporto en Madrid dende onte pola tarde, chegaba da lúa de mel dende Viena, ela e o seu marido -primeira vez que digo "o seu marido"- e toparonse coa folga máis salvaxe que viviu este país , unha folga que paralizou en plena ponte da Constitución todo o espazo aereo español. Ela non comprara un billete para irse cinco días de vacacións a calquera cidade de europa deixando nese billete e na reserva de hotel parte dos seus aforros, nin acudía a visitar a familiares aos que fai tempo que non ven aproveitando esta ponte, eles ao fin, voltaban dunha viaxe consumida e Madrid era o seu último destino antes de pisar terra galega e poñer fin á viaxe de noivos. Por este motivo non me sentín nin triste nin preocupada por eles. Son dos afectados, quizais os máis afortunados , porque ainda que hoxe non vexan a dimensión do que está sucedendo máis ca dende o punto de vista o usuario retenido nun aeroporto pola chantaxe vil duns controladores avariciosos, dentro de trinta anos, poderán contar aos seus fillos que o día que remataban a súa lúa de mel, España vivía un momento de caos absoluto e o Goberno decretou o primeiro Estado de Alarma da democracia, e eles, estaban alí.

1 comentario:

Raquel Gulías dijo...

Ay nena! si tú supieses lo que nos complicó la vida...Mucho más de lo que te imaginas.
Mecágüen!