Cristais Rotos.

Emprego as palabras dos escritores, dos xornalistas, para comprender o mundo no que vivimos. Así de simple, ler e comprender. O mundo é amplo e dificil, e ás veces non teño as verbas precisas, non todas. Pero o mundo cabe en palabras, duns e doutros, e eu agradezo cada artigo, cada verso, cada liña que chega aos nosos corazóns e nos fai o espacio máis habitable. Esta vez foi na Voz de Galicia, coa metáfora recurrente dos cristais rotos, pero podía ser en calquera xornal, en calquera blog, un escritor, construíndo soños coa súa pluma, para lanzalos ao aire, e aliviar así un pouco os nosos espíritus.