"hemos logrado frenar las pretensiones más salvajes y deshumanizadas, porque nos jugamos los derechos sociales colectivos que tanto costó ganar a principios del siglo XX y que constituyen la base de nuestro derecho laboral". Alejandro Cercas.
O Parlamento Europeo dixo non con contundencia á semana de 65 horas laborais, e Alejandro Cercas celebrou o triunfo sin reprimir a exaltación e o xúbilo. O Estado social impúxose no Parlamento Europeo, no que , os eurodiputados non fixeron senón manifestar o sentir de tódolos europeos. Quizais o voto de onte en contra da directiva que pretende establecer a xornada laboral de 65 horas semanais tivo máis que ver coa proximidade das eleccións europeas (xuño) e coa manifestación celebrada o día anterior en Estrasburgo , que coas conviccións reais de tódolos que onte tiñan que man dicir sí ou non á xornada de 65 horas. En todo caso, sexa por propia convicción dos parlamentarios ou sexa por motivacións electoralistas, eu celebro igualmente o resultado e comparto ese momento de ledicia que Cercas nos mostrou tras coñecer o resultado da votación, sorinte, cos brazos en alto como sinal de victoria, pletórico...Un "non" europeo e social que resou en tódolos telexornais da noite como un eco esperanzador. Ainda queda algo de cordura, algo de humanidade e algo de sentido común en Europa. Queda agora a renegociación coa Eurocámara, pero o paso máis importante xa está dado.
No hay comentarios:
Publicar un comentario