Mubarak ve o seu réxime desafiado pola vontade firme do pobo, que a pesar dos intentos de sabotaxe das comunicacións para evitar a convocatoria de manifestantes, botouse á rúa baixo un lema tan simple como clarificador: "pan , liberdade e dignidade".
Para hoxe está convocada unha gran marcha sobre Egipto, que se perfila como o principio da caída de Mubarak, a marcha do millón.
Mubarak contaba para facer decantarse a balanza ao seu favor cos brazos do exército, sin embargo onte o exército parecía negar este apoio á dictadura e posicionábase claramente a favor da democratización facendo público un comunicado no que manifestaba que as demandas do pobo eran lexítimas, e garantindo a liberdade de expresión pacífica para todos.
Deste xeito os militares exipcios viran as costas ao réxime de Mubark no que se considera unha invitación ao poblo a sumarse á gran marcha.
Parece claro que despois dunha semana de protestas continuadas e pacíficas nas rúas de Egipto, toda unha xeneración de xóvenes está a demostrar que está preparada e que reclaman dereiros e oportunidades, non para sobrevivir, senón para vivir en dignidade, máis alá do xugo da dictadura, e que son quen de encauzar o camiño da reforma de cara a un réxime democrático, calando as voces dos que como pretenteu o dictador caído en Túnez, queren ver detrás deste levantamento popular a rúbrica do islamismo radical, e non as ansias reais dun pobo de liberdade e democracia. Véñenseme aquí á memoria as palabras de Huntington na súa exposición sobre a terceira ola democratizadora: "as democracias consolídanse cando o pobo aprende que a democracia é a solución ao problema da tiranía pero non necesariamente a todo o demais"
A dúbida é agora descubrir si a transición democrática vai levarse a cabo con ou sen Mubarak, que xa puxo ao seu vicepresidente na palestra para negociar cos opositores, nun intento de conservar o poder.
No hay comentarios:
Publicar un comentario