Un día despertas e sintes que non eres a mesma; presintes que un sorriso difuminou a tristuza doutra época, simplemente. E desexas lanzarte ao romanticismo, coma quen se lanza a un abismo infinito, sin pensalo demasiado.

Creo que agora é isto o que me faría máis feliz. Estou preparada para que me volvan a partir o corazón.

*

A risa é o antídoto perfecto contra as alertas vermellas climatolóxicas. Tamén os bicos e a paixón. A humildade e a ternura son o caldo de cultivo ideal para que aflore certo sentimentalismo. A choiva pode ser a banda sonora perfecta para acompañar unha tarde de domingo si te sintes en paz contigo misma. Todavía hai tardes habitables e caricias que se prolongan como un túnel perfecto. Todavía podo lembrar por qué algunha vez fun tan feliz...

*

Hai mañáns casi perfectas que duran un día enteiro e che mudan de estado corazón.