Cando todo remate, quedará a pegada dos días de sol na memoria, como un salvavidas, que nas noites de inverno nos rescatará do frío e da soidade.

Cando todo remate, non teremos ganas de olvidar, de mirar adiante, de pensar que todo foi en vano...

Cando todo remate -este verán triste que non se parece a ningún outro- os seres que amamos ainda estarán ahí, na nosa pel, como si fosen a quedarse para sempre. Serán pasado, si, máis pasado imborrable, inesquecible.